σελ.46-55

Tου έρωτα η τελευταία λέξη

Όταν η μουσική

η ποίηση ακόμη
και η ζωγραφική
μπορεί να σε αγγίζει
έτσι το σώμα μου

και την ψυχή
μπορείς να προσεγγίζεις.

Δύο απλοί άνθρωποι
δύο διαφορετικές καρδιές.
Πολλά τα σημάδια
επιβεβαιωμένα.

Άραγε αυτό που νιώθουμε
είναι έρωτας;
Υπάρχει, το διαπιστώνουμε
κάθε στιγμή

μα δεν μπορούμε

να εξηγήσουμε
το πως και το γιατί..

Παραδώσαμε ένα κομμάτι
της δύναμής μας
ο ένας στον άλλον.
Της απουσίας μας
η έλλειψη
συναίσθημα μεγάλο.

Νιώθουμε τη νοσταλγία
για όσα μας χρωστά η ζωή
πλάθουμε εικόνες και είμαστε

ακόμη ζωντανοί.

Στη μνήμη μας αναπολούμε
δρόμους στρωμένους ρόδα

στη σκέψη μας αποζητούμε
φεγγάρια στου έρωτα το χρώμα.

Μας λείπει όμως κάτι ακόμα
ας ψάξουμε και γι' άλλα χάδια
σε ξεχασμένα του κορμιού μας
σημάδια.

Να επιβεβαιωθούμε
το μυστήριο της γέννησης
του έρωτα από κοντά ας δούμε.

Κι αν δεν μπορεί
να το χωρέσει η λογική
κι αν η άνοιξη ν' ανθίσει
δεν το αντέξει.
Αν η αγάπη αυτή δε συμπίπτει
με το νόημα της ζωής..

Στις σελίδες του έρωτα

έγραψα την τελευταία λέξη._

Ερωτικός

Ερωτικό παιχνίδι
χάνω μαζί σου μα ίσως κερδίσω.
Ερωτοδικεία
πάλι στα ίδια μια μέρα ίσως γυρίσω.

Ερωτικό τραγούδι
με ύμνους αγάπης νοσταλγικό
μας δημιουργεί διάθεση για τη ζωή
μας δίνει σκοπό.

Ερωτική απόλαυση
μα και φαντασίωση της νύχτας μας οδηγός
είναι οι τρελές εικόνες άπειρες στο άπειρο
του νου μας πλοηγός.

Ερωτική ποίηση
χρειάζεται μια μούσα κι έναν εμπνευστή
για την αγάπη ή για το χωρισμό.
Μια ερωτική πράξη και τα ποιήματά μου
γιατί σ' αγάπησα και σ' αγαπώ.

Ερωτικό γράμμα
τι πιο όμορφο και πιο ρομαντικό
λέξεις που κόβουν την ανάσα
υπογράφοντας θάνατο μαρτυρικό.

Ερωτικό κάλεσμα
σαν μια φωτιά μέσα της σε κυκλώνει
σαν μια γυμνή σκιά πάνω σου αποτυπώνει.

Ερωτικό βλέμμα
ερωτικό παραλήρημα.
Ερωτικά λόγια
ερωτικό διήγημα.

Ταξίδια του μυαλού
εμπειρίες κλεμμένες
απ' το βιβλίο του έρωτα
της ζήλιας και του θαυμασμού.

Ερωτική εξομολόγηση
σ' ένα ερωτικό κλίμα
μια απρόσμενη επίσκεψη
μια νέα αρχή ή το οριστικό τέλος
μιας τρελής ερωτικής καταιγίδας.

Ίσως δεν υπάρχει έρωτας
εδώ όμως υπάρχει ζει και βασιλεύει.

Αρχαίο ερωτικό λεξιλόγιο.
συνουσία σ' ερωτικές επαφές
σε μια ανώνυμη συλλογή

ερωτικών στίχων.

Ξεχειλίζει από ενέργεια
μια επικίνδυνη ερωτική σχέση
σε μια καυτή ερωτική ατμόσφαιρα.

Όταν φτάνει προς το τέρμα
θα υπάρχει πάντα τρόπος να πάρει παράταση
αν υπήρξε πραγματικά αληθινός.

Ο τίτλος μου είναι πέρα για πέρα σαφής:

 «Ερωτικός»

Είναι ο έρωτας
ο έρωτας των λέξεων
της επιθυμίας
της συναισθηματικής

δέσμευσης.

Ο έρωτας των ιδεών
και των ονείρων
σ' ένα ερωτικό ραντεβού
με περίσσιο πάθος.

Συμπέρασμα:

Υπήρχε και θα υπάρχει
στο πριν και στο μετά.
Στο χθες και στ' αύριο
στη ζωή και στ' όνειρο.

Και πέρα απ' τα σύνορα της ζωής.

Στο ψέμα ή στη συνήθεια που ζητά
στα παραμύθια της ψυχής που μας ξυπνά
σαν ένας φίλος που ήρθε απ' τα παλιά.

Πλοίαρχος μας ξεναγεί μας κυβερνά.

Κοινή σε όλους μας κληρονομιά.
όσο χτυπάει η ανθρώπινη καρδιά._

Το δάκρυ σου

Στο ονειρικό ταξίδι μου
στην έκπληξη μιας βραδιάς
ένιωσα το άγγιγμά σου
και χάνομαι μέσα σου κάθε στιγμή.

Θερμή προσευχή στον έρωτα κάνω
του τάζω την αγάπη μας
για μία βραδιά, χίλιες ζωές την ανταλλάζω.

Λουλούδι ανοιξιάτικο που άνθισες για μένα
κι έγινες το ποίημά μου, τα λόγια μου εσύ.

Σ' ένα κάλεσμα της ελπίδας μένω
απόψε που κάνει μοναξιά μακριά σου
κι αστέρια γίνονται οι λέξεις μου για σένα.

Φως να σου δίνουν τις ώρες που σ' αγαπώ
απέραντή μου σκέψη και λατρεία μου
μελαγχολικά μου μάτια είμαι εδώ και σε κοιτώ.

Πάντα θα μου λείπεις σαν σε σκέφτομαι
του ανέμου νοσταλγία, σε ζητώ.

Στο σκαλοπάτι σου εκεί σε περιμένω
να ήξερες πόσο σ' αγαπώ.

«Αυτό που ζητώ..
Λίγο ουρανό για ν' αγαπήσω»

Χίλιοι αγάπης άνεμοι

Χίλια αγκάθια μοναξιάς
απ' το βοριά τον παγωμένο
το δάκρυ των ματιών
κρυστάλλωσε φαινόσουν

χλωμός ξενυχτισμένος.

Σαν χίλιοι άνεμοι

να σε χτυπήσανε

την πιο ψηλή κορφή
μες στο χειμώνα βρήκανε.
Σ' ένιωσα μέσα μου
κρύο και τρομαγμένο.

Μη χάνεις την ελπίδα
σίγουρα θα κουραστούν
ένα πλοίο είναι η ζωή
που το δέρνει η τρικυμία.

Οι δυνατοί κλαίνε
μα δε λυγίζουνε ποτέ
εφιάλτες και σύννεφα
διαλύονται

έρχεται μετά την καταιγίδα
γαλήνης νηνεμία.

Αν και οι νύχτες βουλιάζουν
μέρες καλύτερες αξίζουμε

με βλέμμα καρφωμένο
στο κενό αρμενίζουμε.

Πόσες βραδιές
θυμήσου περάσαμε
της γης τ' αστέρια ανάψαμε
όνειρα για να δούμε.

Σ' έναν κόσμο άγνωστο
που φοβόμουν κατάματα
τον ήλιο ν' αντικρίσω
εγκλωβισμένη στα βαθιά νερά

ήμουν πριν σε γνωρίσω.

Ταξίδι δίχως προορισμό
συνάντηση χωρίς συνοδό
εύθραυστοι και ραγισμένοι
χέρι, χέρι εμείς οι δυο.

Μέσα απ' το όνειρο
η αλήθεια μας γεννήθηκε
κι όταν ξημερώσει
τι θα 'ναι άραγε πιο αληθινό;

Το δικό μας παραμύθι

Του κόσμου οι μύθοι ενώνονται
την ώρα που πρόσωπα και πράγματα
υπέροχων στιγμών

γίνονται πραγματικότητα.

Είναι ένας κόσμος ζεστασιάς

χαράς και δημιουργίας.
Ένας κόσμος που έχει

στο επίκεντρό του
ότι πολυτιμότερο έχουμε

στη ζωή μας.
Έτσι κι εγώ ζω το δικό μας

παραμύθι.

Ο καθρέφτης δεν έχει σχέση

μ’ αυτό που φαίνεται
συνήθως πλάθει ήρωες

στα μέτρα τα δικά του.
Διηγείται σκηνές

μ' ένα μοναδικό τρόπο
εικόνες που πιθανόν

δε γράφτηκαν ποτέ στο χαρτί.

Αγγίγματα που γίνονται

αισθήσεις
του έρωτα σκιρτήματα

που θες να ζήσεις.
Αρετή είναι αυτό ή αμαρτία

ποιό διέξοδο να βρω
ποιά η ουσία;

Έτσι σκέφτομαι το μέλλον να φωτίσω
έτσι ονειρεύομαι

να ζήσω το παρόν.
Ν' αφήσω πίσω τις αναμνήσεις

στο παρελθόν.

Έτσι ξεκίνησε το δικό μας παραμύθι
κι αυτό σου δίνει το δικαίωμα

να το κρατήσεις.

Σ' αυτό το παραμύθι σε αγάπησα
σ' αυτόν τον κόσμο

είσαι η αλήθεια που αγαπώ.

Σ' αυτό τ' όνειρο

ίσως και να τρελάθηκα
μες στην καρδιά μου

σ' έκρυψα τώρα

κι ας πονώ.

Μέχρι θανάτου μαζί σου θέλω να το ζήσω
μια αγάπη δυνατή όπως αυτή

κι ας ξεψυχήσω.
Ας ζήσουμε τη στιγμή όπως έρχεται
χωρίς πολλές προσδοκίες.

Απλά αγάπα με όπως σ' αγαπώ
στην τελευταία φράση θα στο πω
νόημα δίνεις στη ζωή μου
και αξίες._

 Σελ.39-45

Σελ.56-66