Σελ. 97-107


 Ερωτικό κάλεσμα

Βήμα, βήμα
από ανατολή και δύση
στίχο, στίχο
σ' έχω τραγουδήσει.

Το γλυκό όνομά σου
βάφτισα ευτυχία
και τα δυο σου μάτια
θάλασσας τρικυμία.

Βρίσκεσαι παντού
συνεχώς κοντά μου
ζω μες στη ζωή σου
ζεις μες στα όνειρά μου.

Ρυθμίζεις της ανάσας
τον καυτό παλμό
του έρωτα το δρόμο
δίχως γυρισμό.

Τ’ ουρανού την κλίμακα
μαζί σου ανεβαίνω
προσανατολισμό μου χάνω
δεν ξέρω που πηγαίνω.

Το φως του αυγερινού
έλα μαζί να δούμε
ένα χάδι μια αγκαλιά
μετά να φιληθούμε.

Το σώμα σου ν΄ αγγίξει
το σώμα το δικό μου
να στεγνώσουν τα δάκρυα
στην άκρη των ματιών μου.

Στα χείλη να γευτούμε
κρασί μεθυστικό
τα κορμιά μας να ενωθούνε
σε χορό αρμονικό.

Την πένα πάλι βούτηξα
βαθιά μες στην ψυχή
καρδιάς σταλαγματιές
που κρύβω στη ζωή.

Μιλώντας τη γλώσσα
της αγάπης
στο ερωτικό κάλεσμα
της ψυχής
εσένα αγάπησα
και αγαπάω
μην τύχει
κι αναρωτηθείς._

«Τις νύχτες
κοντά σου τριγυρίζω
των τραγουδιών μας
το σκοπό τραγουδώ.
Θαρρώ πως πάντα
μπροστά μου σ’ αντικρίζω
γιατί χώρια σου δε ζω»



Ταξίδι στο κορμί σου

Ταξίδι στο κορμί σου
πάλι θα ξεκινήσω
στ' απόκρυφα τα μέρη σου
θέλω να περπατήσω.

Άπλωσα την παλάμη μου
χάδι στο πρόσωπό σου
δάκρυα είδα να κυλούν
στην άκρη των ματιών σου.

Πάνω στο στήθος ξάπλωσα
κι άνθισε όλη η γη μου
την καρδιά μου ανάστησες
γιάτρεψες την πληγή μου.

Τα χείλη μου ανυπόμονα
έψαχναν τα δικά σου
φιλί ζωής περίμεναν
τη γεύση τη γλυκιά σου.

Ο έρωτας πήρε φωτιά
στα άσπρα τα σεντόνια
κατάσαρκα σε φόρεσα
ν' αντέξω το χειμώνα.

Στάζει βροχή στο μέτωπο
το πάθος ζωγραφίζει
στο σώμα σου το ποθητό
τρέμοντας σαν αγγίζει.


Επιθυμίες ξύπνησαν
σ' ένα άλλο μονοπάτι
τον κόσμο έχασα με μιας
στης ηδονής τα βάθη.

Δρόμους νέους συνάντησα
το χθες να το ξεχάσεις
στα σύνορά μου πέρασες
γυμνός λαθρεπιβάτης.

Κάθε μου κύτταρο ζητά
να μπει μες στο δικό σου
χιλιάδες λόγια πνίγονται
στον έντονο ρυθμό σου.

Ταξίδι στο κορμί σου
ως την κορύφωσή σου
χαρίστηκα σ' εσένα
σώμα, ψυχή δική σου.

Όρκους αγάπης, σου έδωσα
μέσα από την ψυχή μου
σε λάτρεψα απ' την αρχή
άγγελε της ζωής μου._

 «Επιστολή αγάπης»

Μέσα στο βάθος του μυαλό μου
άπειρες οι λέξεις
τόση αγάπη αναρωτιέμαι
πως θ’ αντέξεις.




Είσαι

_Είσαι
Η απάντηση στα ερωτήματά μου
εσύ είσαι ο έρωτας το χρώμα της χαράς μου.
Είσαι εκείνο τ' όνειρο που ήρθες απ' τα παλιά
εσύ είσαι η αγάπη
που έκρυβα στην καρδιά.

          _Είσαι
Η σιωπή μου που ήθελα τα βράδια
εσύ είσαι η στιγμή μου που κρατούσα πάντα.
Είσαι το τραγούδι μες στα δικά μου χείλη
εσύ είσαι το μυστικό
της εποχής εκείνης.

          _Είσαι
Η γλυκιά ανάμνηση στη θλίψη των ματιών μου
εσύ είσαι η νοσταλγία που μένεις στο πλευρό μου.
Είσαι εσύ η μοίρα που με αιχμαλωτίζεις
εσύ είσαι η λογική
που λάθη δε μ' αφήνεις.

          _Είσαι
Στο ταξίδι το χάρτινο βαρκάκι
εσύ είσαι ο συνειρμός η έμπνευση για να 'ρθει.
Είσαι το λιμάνι μέσα σου ν' αράξω
εσύ είσαι ο λόγος
που 'χω για να υπάρχω.

          _Είσαι
Μία στάλα απ' τη χρυσή βροχή μου
είσαι η ανάσα ως στη στερνή πνοή μου.
Είσαι σαν παλιό κρασί νεράκι θα σου ρίξω
εσύ είσαι το αίνιγμα
σαν γρίφο θα σε λύσω.

          _Είσαι
Το χαμόγελο που θες να με στολίζεις
εσύ είσαι η δύναμη κουράγιο που μου δίνεις.
Είσαι ότι επιθυμώ και θέλω ν' αποκτήσω
στα όνειρα τα ζωντανά
μέσα τους θα σε κρύψω.

          _Είσαι
Η ελπίδα που φωλιάζει στη ψυχή μου
εσύ είσαι ο άνθρωπός μου καλώς ήρθες στη ζωή μου.
Δε θέλω να συγκινηθείς ούτε και να δακρύσεις
τα λόγια μου όμως φύλαξε
ποτέ μην τα σκορπίσεις._

          _Είσαι
«Αλήθεια είσαι η ουσία του ονείρου κάθε φαντασία.
Το πάθος σου με πλημμυρίζει
είσαι εσύ ο μόνος λόγος η γη
για να γυρίζει»



Μονόδρομος

Αγάπης μονόδρομος όνειρα κι ελπίδες.
Αρχή της ιστορίας της ζωής το πάθος
η ομορφιά του κόσμου του θεού προσδοκία
η δική μας πορεία.

Στο γαλάζιο του ουρανού
στα στρώματα του φεγγαριού.

Ζωή μέσα από στίχους παράδεισος σε άσπρους τοίχους.
Η θέληση να 'μαι κοντά σου στην αγκαλιά σου.
Λαχτάρα μου στην προσμονή στην εκπλήρωση
μες στα όνειρά σου.
Η δύναμή μου η ανάστασή μου.

Στη μέρα στη νύχτα στη στιγμή μου
ψυχή μου χαμόγελό μου γέλιο γλυκό μου.
Είσαι η αιτία για να ζω στο όνειρό μου.

Τέλος τα ψέματα και οι ενοχές
θα συνεχίσω να ονειρεύομαι όπως στο χτες.
Τη λάμψη του ήλιου επιθυμώ τη δόνηση
των αισθήσεων νοσταλγώ.

Μια υπέρβαση δηλαδή ως στην άλλη τη ζωή
εγώ κι εσύ για ένα ταξίδι μεθυστικό
να παραδώσω ότι αγαπώ.

_
Ναι..
Όσο υπάρχω όσο ζω
γι' αυτά τα μάτια
τον κόσμο ας χάσω..
Ας χαθώ._



Οδηγός των αισθήσεων

Ο πιο μεγάλος κίνδυνος
είναι η έμπνευσή μου
στάζει μελάνι στο χαρτί
με όνειρα της ζωής μου.

Η πιο μεγάλη στιγμή
ήταν το σ' αγαπώ σου
τότε μια ευχή ψιθύρισα
να 'μαι το μυστικό σου.

Το πιο μεγάλο ταξίδι
ήταν ως την ψυχή σου
την καρδιά μου ως λάφυρο
κράτησες στη ζωή σου.

Ο πιο μεγάλος πόθος
μέσα στην αγκαλιά σου
γεννιέμαι, αργοπεθαίνω
στον ήχο της καρδιάς σου.

Η πιο μεγάλη χαρά
της ανάσας σου η πνοή
κάθε ίνα στο κορμί μου
την ορίζεις μόνο εσύ.

Το πιο μεγάλο όνειρο
ήταν τα δυο σου μάτια
σαν τα κοιτάζω χάνομαι
και γίνομαι κομμάτια.

Ο πιο μεγάλος λογισμός
της μορφής σου η σκέψη
άφησα χώρο στο μυαλό
μόνιμα να χωρέσει.

Η πιο μεγάλη πτήση
στον ουρανό σαν με πας
όλα σου τα παραδίνω
όταν για έρωτα μιλάς.

Το μεγαλύτερο φως
εσύ είσαι, φανερώσου
φεγγάρι μου το πιο λαμπρό
κράτα με στο πλευρό σου.

Ο πιο μεγάλος καημός
είναι τα δάκρυά σου
κι άλλη φορά θες να στο πω
είμαι μόνο δικιά σου.

Η μεγαλύτερη αγάπη
θα σου το πω και πάλι
είσαι ο άνθρωπός μου
του πάθους μου η ζάλη.

Το πιο μεγάλο βράδυ
ήταν στο πρώτο μας φιλί
στα ωραιότερα μέρη
ταξιδέψαμε στη γη.

Η πιο μεγάλη στροφή
που σ' έχω και δε σ' έχω
στο ποίημα μέσα σε ζητώ
την έλλειψη ν' αντέχω.

Το πιο μεγάλο σκοτάδι
είναι όταν μου λείπεις
τριγύρω ψάχνω να σε βρω
ζω με τις αναμνήσεις.

Τα μεγαλύτερα λόγια
ήταν μες στη σιωπή σου
εσώκλειστη παρέμεινα
μέσα στη φυλακή σου.

O οδηγός των αισθήσεων
είναι τα βήματά σου
βραδιάζω, ξημερώνομαι
θέλω να 'μαι κοντά σου.

Οι μεγαλύτερες ώρες
όταν σε περιμένω
γυμνά τα όνειρά μας
κρυώνω κι αρρωσταίνω.

Ο πιο μεγάλος θάνατος
να μη σε χάσω τρέμω
στη σκέψη πως δε μ' αγαπάς
αρνούμαι ν' ανασαίνω._



Το δικό μας όνειρο

Γέμισες
με πάθος όλη μου τη ζωή
πήρες την καρδιά μου κρατάς την ψυχή.
Μου 'δωσες γαλήνη ψυχικής χαράς
πάρε τα όνειρά μου κράτα ότι αγαπάς.

Έλα δω
ψυχή μου πάρε τα φτερά
άνοιξε τα μάτια μου δες μες στην καρδιά.
Κοίτα πόση αγάπη κρύβεται για σένα
μες στην αγκαλιά μου πάθη αγριεμένα.

Αύρα
των ματιών μου χρώμα δειλινού
ξύπνα τις αισθήσεις μου πήγαινέ με αλλού.
Πάμε αν το θέλεις οδηγέ του ονείρου
άπλωσα τα χέρια μου στον θεό του ύμνου.

Το δικό μας
όνειρο το μικρό αστέρι
στην κορφή του κόσμου πάμε χέρι, χέρι.
Στη βροχή των αστεριών πάρε με μαζί
φίλα με κι απόψε πάμε μην αργείς.

Η καρδιά
μου τραγουδά, σιγοψιθυρίζει
κάνε με δική σου, όσο η γη γυρίζει.

«Της ζωής τα χνάρια σου ακολουθώ
γιατί ο μόνος δρόμος μου είσαι εσύ»