Σελ.86-96


Ερήμου καταιγίδα

Ένα δυο βήματα και βρίσκεσαι
στ' όνειρο..
Ξέρεις ποιο είναι το πιό όμορφο;

Να 'χεις τη λάμψη της ζωής
κι αν η ζωή σου λείπει
δυο χέρια να σε κρατούν
το δάκρυ σαν σε πνίγει.

Να σ' ενοχοποιούν οι πράξεις
κι εσύ να λες αθώα
να έχεις πλάι σου νερό
σαν θες μία σταγόνα.

Να στρέφεις τα μάτια στον ουρανό
κι ας πατάς στη γη
οι αναμνήσεις σαν ουρλιάζουν
κρυμμένες μέσα στο κορμί.

Να 'χεις τα παράθυρα ανοιχτά
ακόμη και τη νύχτα
σαν έρθει το φεγγάρι συντροφιά
γυρνώντας απ' τα ξενύχτια.

Να γίνει ο πόνος δύναμη
ν' αντέξεις τις στιγμές
χιλιάδες λέξεις θα μιλούν
που έθαψες στο χθες.

Να έχεις εικόνες ν' αναπολείς
τις ώρες σου να ξεγελάς
στα σύννεφα ζήτησε βροχή
σαν τύχει και διψάς.

Κι αν η αγάπη έχει χαθεί
υπάρχει και η ελπίδα
στο ταξίδι της ψυχή μας
της ερήμου καταιγίδα.

Άνοιξη στο χώμα να μυρίσει
ν' αρωματίσεις τ’ όνειρό σου
ν' ανθίσει ο παράδεισος
που 'χεις στο λογισμό σου.

Αν οι αισθήσεις έσβησαν
τα χνάρια της ψυχής
στη μνήμη όλα έμειναν
μην απογοητευτείς.

Στο λιμάνι της ποίησης
ζήτησε ν' αράξεις
με ήλιο, χιόνι και βροχή
πάλι θα μ’ αγκαλιάσεις.


«Της ζωής  
η σημαντικότερη στιγμή
όταν άγγιξα
τη δική σου την ψυχή»




Κλίμακα ζωής

Αγγίγματα..
Καρδιάς.. Χτυπήματα..
Αναστενάγματα.. Πάθους..
Αγάπης.. Έρωτας.. Μοιραίου Λάθους.

Μηνύματα..
Ερωτικά.. Συνθήματα..
Σελίδες.. Γραμμές.. Ζωής..
Μονοπάτια.. Δρόμοι.. Ψυχής.

Καλέσματα..
Πνοές.. Σκιρτήματα..
Ανάσες.. Ψιθυρίσματα..
Πλάνης.. Πειρασμών.. Παραληρήματα.

Αδιέξοδα..
Στιγμών.. Έξοδα..
Διαλογών.. Φεύγεις.. Μένεις..
Επιλογών.. Τρέξιμο.. Αποφεύγεις.

Ερωτήματα..
Απαντήσεων.. Βήματα..
Ναι.. Ίσως.. Δραπετεύεις..
Ναι.. Σε Θέλω.. Κινδυνεύεις.

Αισθήματα..
Αναμνήσεων.. Ραγίσματα..
Βαθιά.. Προδομένα.. Ξεχασμένα..
Tα Ανεκπλήρωτα.. Τα Ναυαγισμένα.


Κοιτάγματα.. Ματιές.. Κατάματα..
Ζεστά Χάδια.. Σ' Αγγίζουν..
Όνειρα Χτίζουν.. Κορμιά Γκρεμίζουν.

Πραγματικότητες..
Ονόματα.. Ταυτότητες..
Υπογραφές.. Αξίες.. Αδυναμίες..
Πλαστές.. Εικόνες.. Νέες.. Ιστορίες.

Παραζάλη..
Αόρατη.. Χάδι..
Σύμπαν.. στο Φεγγάρι..
Ομίχλη.. Ταξίδι.. Σεργιάνι.
Επιστροφή.. Παρόν.. Βαρύ Κεφάλι.

Ποιήματα..
Μυθιστορήματα..
Πόνος.. Λόγος.. Τέχνης..
Περνάς Σταθμούς.. Φοβίες..
Διεκδικείς.. Τολμάς.. Προσδοκίες..

Λέξεις..
Σκέψεων.. Έλξεις..
Ράβεις.. Κόβεις.. Νήματα..
Άδικες.. Δεσμών.. Διλλήματα..
Αυστηρές.. Παλεύεις.. Ν' αντέξεις..
Χωρισμού.. Να Πλέξεις.. Ν' αγαπήσεις..

Να συγχωρέσεις.._


Ότι κρύβω στην ψυχή

Μπορεί να μη στο λέω συχνά όσο παλιά
να μη σ’ αγγίζω βαθιά μες στην καρδιά.
Μπορεί και να νομίζεις ότι άλλαξαν πολλά
μα ότι λέω αισθάνομαι πίστεψέ το καλά.
_Γιατί σ' αγαπάω.

Δεν είμαι συνηθισμένη να σου το ομολογώ
είχα όμως ανάγκη και πάλι να στο πω.
Δεν είχα ποτέ πρόθεση εσένα να πληγώσω
όνειρα που 'κρυβα στην ψυχή ήθελα να σου δώσω.
_Γιατί σ' αγαπάω.

Λόγια στο βωμό της αγάπης κι αγγίγματα ψυχής
σου 'λεγα θα 'μαι δίπλα σου ότι κι αν χρειαστείς.
Είχαμε πλάσει άλλον κόσμο με την πένα της καρδιάς
σου ‘λεγα μείνε κοντά μου μην κουραστείς να μ' αγαπάς.
_Γιατί σ' αγαπάω.

Στο δρόμο μου περπάτησε πλάι μου να σε στηρίξω
ξανά η νύχτα να φωτίσει τ' αστέρια όλα να σου δείξω.
Δίχως το φεγγάρι μου μονάχη μου φοβάμαι
στων αισθήσεων το χορό μαζί σου θέλω να 'μαι.
_Γιατί σ' αγαπάω.

Ζωγραφίζαμε φιλιά με το χάδι του ανέμου
σε ταξίδια μακρινά πριν χαράξει άγγελέ μου.
Μονάκριβό μου αν μ' αγαπάς, όπως κι εγώ σ' αγαπάω
φλόγες του κορμιού μου κράτα, στ' όνειρό μας να σε πάω.
_Γιατί σ' αγαπάω.


Στο ταξίδι αφέσου

Καιρός μεγάλων στοχασμών
αναχωρώ στο φως.
Στη μέριμνα κρυφών παθών
παρμένα στον παλμό.
Υπάρχω στις σκέψεις γυρνώ
κοντά τους ανασαίνω.
Σε λόγια αθάνατα ζω
στιγμές που δεν πεθαίνουν.

Ρητορικά σοφά μιλώ
με τη σιωπή διδάσκω
δίπλα στα όνειρα χωρώ
ζεστά να τα σκεπάσω.
Ίδρυσα μες στα οράματα
στίχους στο άπειρο χτίζω
προς τιμή του έρωτα
στεφάνια του χαρίζω.

Άηχα πρωταγωνιστώ
έχοντας πρώτο ρόλο
έγνοιες έχω να βοηθώ
γίνομαι οξυγόνο.
Καταραμένη μοναξιά
φύγε μακριά φωνάζω
μορφή μέσα απ’ το πουθενά
έρχομαι σ' αγκαλιάζω.

Η έμπνευσή μου συντροφιά
βράδια μελαγχολικά
πάω στ' αστέρια εκεί ψηλά
μες στη βαρυχειμωνιά.

Σε μονοπάτια έρημα
φύλακα άγγελο στέλνω
αισθήματα που πέθαναν
πάθη τους ανασταίνω.

Πεζός συλλέκτης ώρας
των χρόνων λογισμοί
ζητιάνος της συμπόνιας
στους δρόμους της ψυχής.
Όταν γεύεσαι τις πίκρες
το νέκταρ μου σου δίνω
σε ασπρόμαυρες σελίδες
εικόνες χρωματίζω.

Ίσκιος στην όψη του θεού
όπου σε ταξιδεύω
κομμάτια γης και ουρανού
για να περάσεις δένω
σε περιμένω.

Η έκστασή μου έφτασε
πιο πέρα από το σύμπαν.
Το πνεύμα μου δραπέτευσε
απ' το κορμί μου βγήκα.
Μπελάς τα δάκρυα τα καυτά
χαμόγελα προστάζω.
Για μια ζωή που προχωρά
τα βήματά σου βιάζω.

Αν θες ν' ακούσεις συμβουλή
ξύπνα και ονειρέψου.
Μοιάζει της φλόγας σπιθαμή
και στο ταξίδι αφέσου._


Μία τοσοδούλα λέξη

Όχι τη χαμένη ταυτότητα θα βρεις
μέσα απ’ τις στάχτες θ' αναγεννηθείς.
Όχι στις μπλεγμένες σκέψεις
στο αδιέξοδο θα βρεθείς
στις θαμπές εικόνες φυλακή άλλο μη ζεις.
_Να ελευθερωθείς

Όχι δε λυτρώνει η πένα φέρνει μοναξιά
μες στην αυταπάτη τρώει τα σωθικά.
Όχι στης οργής το κύμα πνίγει την καρδιά
σ' ότι παγιδεύει νιάτα κι ομορφιά.
          _Όχι στα τυφλά

Όχι μες στο μαύρο φόντο μην παραδοθείς
φύγε από τα τείχη μην εγκλωβιστείς.
Όχι να μην καθίσεις αν δεν εργαστείς
σε άλλες άδειες θέσεις να μην ξεχαστείς.
           _Τέλος εποχής

Όχι μάταια ταξίδια δίχως προορισμό
όχι άλλα μηνύματα, βρίσκονται καθ' οδών.
Όχι μεγάλα λόγια αναστατώνουν το μυαλό
στην ψυχή μη σπέρνεις θλίψης λογισμό
απ' το σκοτάδι βγες.
           _Άδραξε το φως

Όχι μην πετάς στ' αστέρια είναι μακριά
μη φυλακίζεις περιστέρια είναι για ψηλά.
Όχι μη λυπάσαι που δεν έχεις δυο φτερά
η πίστη είναι μεγάλη που μετακινεί βουνά.
           _Θαύματα πολλά

Όχι στης μοίρας τα παιχνίδια θα σπάσει το σχοινί
και στο χείλος του γκρεμού θα γκρεμοτσακιστείς.
Όχι μην ψάχνεις αναμνήσεις με σκιές μη ζεις
όχι στη διαφθορά της μέθης, τρέξε να σωθείς.
           _Όσο είναι νωρίς

Όχι μη βουλιάζεις άλλο σε θολά νερά
πρέπει να μοχθήσεις θεό αν κουβαλάς.
Όχι κι άλλα παραμύθια μην παρακαλάς
παράδεισο αν θέλεις πρέπει να αγαπάς.
          _Δίχως να ζητάς

Όχι μη θελήσεις αγάπη να κλειδώσεις
όχι μην τολμήσεις έρωτα να προδώσεις.
Όχι στην ανομία την απώλεια θα νιώσεις
πάνω είναι ο κριτής μια μέρα θα πληρώσεις.
          _Κανείς δε θα γλυτώσει

Όχι στην κατάρρευση πάτα σταθερά
το παρόν μην αφήνεις για ύστερα ή μετά.
Όχι τη μνήμη μη γεμίζεις μ' ερωτηματικά
όνειρα μη χτίζεις στην ακρογιαλιά.
          _Δε χωράς πουθενά

Όχι μη φτιάχνεις ψέματα μέσα τους να κρυφτείς
μη στέκεσαι στη βροχή βέβαιο θα βραχείς.
Συγχώρεση δε θα λάβεις αν δε συγχωρείς
μη χρεώνεσαι αμαρτίες θα καταδικαστείς.
                _Μη χαραμιστείς

Όχι δεν είναι απλό ποίημα είναι στίχοι ζωής
άλλος ένας τίτλος απ' την έκδοση: «Ψυχής»
Μία τοσοδούλα λέξη κότσια θέλει να την πεις._


Πες μου τι θες

Ποιά εποχή θες να ντύσω το κορμί μου;
Θές να έχει χρώματα η φωνή μου;
Ποιό όνειρο θες απ' τα όνειρά μου;
Ήχους να κλέψω να χτυπάει η καρδιά μου;

Ποιά μέρα θέλεις να σε συναντήσω;
Θές μια βραδιά να 'ρθώ να σε κοιμίσω;
Ποιά μουσική στην κάμαρα να παίζει;
Θές άρωμα εκεί μέσα να γυροφέρνει;

Ποιό κομμάτι θες απ' την ψυχή μου;
Όψη γλυκιά θες να ‘χει η μορφή μου;
Ποιά εικόνα θες στο χαμόγελό μου;
Θές να χαθείς στην κόρη των ματιών μου;

Ποιά αίσθηση στο πάθος θες ν' ανέβει;
Θές άστρο από ψηλά για σένα να κατέβει;
Ποιά φλέβα θες στο σώμα να ξυπνήσει;
Θές η ηδονή το πάθος μας να σβήσει;

Ποιό γράμμα θέλεις στην υπογραφή μου;
Θές να 'σαι ο λόγος μέσα στη γραφή μου;
Ποιό ρυθμό να βάλω θες στα ποιήματά μου;
Θές ποινή να δώσεις εσύ στα κρίματά μου;

Ποιόν τοίχο θες απ' την αρχή να χτίσω;
Θέλεις της μοίρας το χαρτί να σχίσω;
Ποιόν τρόπο ερωτικό θες να διαλέξω;
Θές γυμνό επάνω μου να σε φορέσω;

Ποιά σκέψη να κρατώ μες στο λογισμό μου;
Θές να λάμπει ο ήλιος εκεί στο πρόσωπό μου;
Ποιά χροιά θες να 'χει η αναπνοή μου;
Γεύσεις μες στα χείλη θες απ’ το φιλί μου;

Ποιά στιγμή της ώρας θες να ξεκινήσω;
Ταξίδι στο χρόνο μαζί σου να κινήσω;
Ποιά λέξη αγαπάς να την ξαναγράψω;
Μήπως σε κούρασα και θέλεις να πάψω;

Στο μέλλον θέλεις να 'σαι ο άνθρωπός μου;
Θές να βρίσκεσαι μέσα στο μυαλό μου;
Όλα τ' αφήνεις για να ‘ρθείς μαζί μου;
Ή θέλεις να μείνεις η ανάμνησή μου;

Τέρμα τα λόγια και οι ερωτήσεις
πάρε τους στίχους μου να ξεφυλλίσεις.
Όλη η ζωή μου με τέχνη κρυμμένη
κάθε πνοή της για σένα δοσμένη.

«Δε θα πάψω ποτέ να σ’ αγαπάω»

Για σένα έχω φυλάξει
τις πιο κρυφές μου σκέψεις
για σένα υπάρχουν ώρες
που είναι μοναδικές.